onze documentaire ‘De Klimaatgeneraal en de Jongeren’
Het is juli 2025, de zon brandt op het asfalt en ondertussen over de Route du Soleil overheerst dankbaarheid en trots.
Trots op de THINK NOW jongeren die dit jaar namens THINK NOW hun stem hebben laten horen op plekken waar dat er écht toe doet.
Die in zalen vol beleidsmakers, bestuurders en professionals iets hebben losgemaakt. Niet met harde woorden, maar met zachte kracht. Niet vanuit boosheid, maar vanuit een rotsvaste overtuiging dat het anders moet – én kan.
Moedig voorwaarts
Afgelopen maanden stonden in het teken van moedige stappen, scherpe inzichten en ontroerende ontmoetingen. Wat deze jongeren – onze jongeren – hebben gedaan, durven en in gang gezet… het is haast niet in woorden te vangen.
Maar ik probeer het toch.
Op het Gezonde en Duurzame Scholen congres liet Médine de zaal stilstaan. Letterlijk. Haar woorden sneden dwars door cijfers, beleid en bouwtekeningen heen. Ze keek de mensen in de ogen – gemeenteambtenaren, schoolleiders, vastgoedspecialisten – en vroeg:
“Welk verhaal vertel je aan je kinderen als je later terugkijkt op deze tijd?”
Het werd muisstil. Daarna klonk een applaus dat nog lang nadreunde in het hart.
Ook op het Ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap maakte een dappere delegatie THINK NOW jongeren diepe indruk. Rivka, Thijmen en Onyx spraken niet namens een actiegroep, maar namens een generatie die vraagt om toekomstbestendig onderwijs. Ze brachten verhalen uit hun eigen klaslokalen, levens en dromen – en lieten zo de abstractie van beleid veranderen in menselijke urgentie. “Wat als we niet leren voor cijfers, maar voor onze wereld?” vroegen zij. Een vraag die niet snel vergeten zal worden.
Tijdens de Dag voor DoenDenkers van MVO Nederland waren het Wolf, Marij en Simeon die de zaal in beweging brachten. Letterlijk. Ze nodigden uit om stil te staan – bij je werk, je keuzes, je impact. Om weer te voelen wat je ooit bewoog. Hun oproep was even eenvoudig als radicaal.
En bij het farewell event van Piet Dircke, een middag vol mooie woorden en grote namen, waren het wederom onze jongeren die iets onvergetelijks achterlieten. Wolf, Médine en Simeon, samen met onze klimaatgeneraal Tom Middendorp, raakten een snaar. Niet vanuit retoriek, maar vanuit hun diepe liefde voor deze planeet, voor het leven, voor hun toekomst. De reacties op LinkedIn logen er niet om: zij waren de reden dat velen die dag met tranen in de ogen en hoop in het hart naar huis gingen.
En nu… nu is het aftellen begonnen.
Over precies zes weken is het zover: de wereldpremière van onze documentaire ‘De Klimaatgeneraal en de Jongeren’, in Koninklijk Theater Tuschinski. Het postproductieteam zet vandaag de allerlaatste punten op de i. We hebben hun reis gevolgd, hun stemmen versterkt, hun verhalen gedragen.
En op 9 september… vertellen zij zélf hun verhaal.
Wij kunnen niet wachten om het met jullie te delen. Om samen te kijken, te voelen, te lachen en misschien ook te huilen. Want deze film is geen eindpunt. Het is een begin.
Van een gesprek dat verder moet.
Van een generatie die ons wakker maakt.
Van een samenleving die weer durft te dromen.
Op een hoopvolle zomer!